Santa Barbara, Morro Bay, Cambria

26 oktober 2012 - Cambria, California, Verenigde Staten

 

 

We beginnen vandaag de dag aan het strand van Santa Barbara, een mondaine badplaats. Na een strandwandeling vinden we een gezellige strandtent, tijd voor een lekker ontbijt! In de zon, aan de oceaan en met de voeten in het witte zand is het goed toeven! Zo wil je iedere dag wel wakker worden. 

We rijden verder over de Coastal Highway met aan de ene kant van de weg zee en strand en aan de andere kant groen gekleurde bergen. De radio staat op een rockzender en met het nummer "Born to be wild" gaat het rijden vanzelf. Vanuit de auto genieten van al het moois wat we zien is ook vakantie! 

Wanneer we richting Lompoc en Vandenberg Village rijden moeten we even van de kust af en rijden we een stuk land inwaarts.  De weg is grotendeels leeg, de bergen zijn groen en het landschap is ruig. We komen een paar grote ranches tegen en de paarden en koeien komen weer tevoorschijn. Wat een verschil met het rijden langs de kust waar de ene villa nog groter is dan de andere en ook al heb je de zee voor je huis liggen, er ligt ook een zwembad in de achtertuin. De gebieden zijn zo verschillend maar beiden heerlijk om er doorheen te rijden. 

Eenmaal aangekomen bij Morro Bay moeten we toch een blik werpen op de Morro Rock en uitaard ook een rondje strand doen. Dat ziet er namelijk zo aanlokkelijk uit. De Morro Rock is een statige rots op een prominente plaats, daar kun je niet omheen en als je over het strand loopt hoor je de zeeleeuwen al brullen. Ze zijn met een behoorlijke groep en laten zich met het nodige geluid graag horen en zien. Zo'n leuk geluid! Na de lunch gaan we weer verder. Op naar Estero Bluffs State Park. Om hier het strand te kunnen bereiken moeten de slippers worden ingeruild voor wat steviger materiaal. Via een rotswand en grote puntige rotsen, lopen we naar beneden. We staan op het punt om te vertrekken maar besluiten toch nog even om de hoek te kijken en daar volgt toch weer een leuke verrassing. Er liggen een aantal zeehonden te zonnen op de rotsen in het water. Vanaf het strand zijn ze vanwege hun schutkleur moeilijk te zien, maar we hebben ze wel gezien! En zij ons ook! Wie kijkt er nu naar wie?  Leuk is het wel! 

Wanneer de avond valt vinden we een hotel in Cambria, helemaal in stijl zoals de rest van de luxe badplaats. We zitten op de begane grond met aan de voorkant een veranda. De achtertuin is een grasveld met bomen waar we de hele tijd bezoek krijgen, van herten! 

Bedankt allemaal weer voor jullie reacties. We hebben ze weer met plezier gelezen. Hopelijk ook alles goed met jullie! 

Tot morgen. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Ellen Borburgh:
    28 oktober 2012
    Hallo Rutger en Monique. Als ik het goed begrepen heb zijn jullie donderdag al weer thuis. Wat zijn die weken snel voorbij gegaan. Het lijkt mij wel een belevenis geweest en het zal wel even wennen zijn in de Nederlandse polder. Ik moest wel lachen, want de aanhef was Polleke en Dorus. Daar zal Martijn wel mee geeindigd hebben.
    Groetjes van je moeder.